ภูมิปัญญาท้องถิ่นสาขาอุตสาหกรรมและหัตถกรรม

         อำเภอดอยเต่าเป็นอำเภอที่อยู่ในชนบทห่างไกลความเจริญ  อาชีพหลัก ๆ  ของคนดอยเต่าส่วนมากคือ   การเกษตร  ทำงานรับจ้างก่อสร้าง   รับจ้างทำงานทั่วไป  รายได้ไม่แน่นอน  ขึ้นอยู่กับราคาพืชผลทางการเกษตรที่พ่อค้าคนกลางกำหนดให้  คนดอยเต่าส่วนมากจึงมีฐานะยากจน ต้องกู้หนี้ยืมสินทั้งในระบบและนอกระบบมาลงทุน  บางครั้งก็ได้  บางครั้งก็เสีย   หาความแน่นอนไม่ได้  ส่วนมากแล้วจะเสียไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควร  ต้องเป็นหนี้เป็นสินพะรุงพะรัง  รัฐบาลได้ยื่นมือเข้ามาช่วย  โดยให้เงินทุนหมู่บ้านละล้านบาท  เพื่อจะช่วยให้ราษฎรที่อยู่ในชนบท ได้ลดปัญหาภาระหนี้สินให้เบาบางลง  ณ. ปัจจุบันนี้  ราษฎรยังคงยากจนและยังเป็นหนี้ทั้งในระบบและนอกระบบอยู่เช่นเดิม  

       ราษฎรส่วนหนึ่งจึงได้รวมกลุ่มกันทำธุรกิจชุมชนขึ้น เพื่อสร้างรายได้เสริมให้กับครอบครัว   ร่วมแรงร่วมใจพัฒนาวัตถุดีบที่มีอยู่ในท้องถิ่นให้มีมูลค่าสูงขึ้น  สร้างผลิตภัณฑ์ของชุมชนสร้างรายได้ให้กับสมาชิก   หลาย ๆ  กลุ่มประสบผลสำเร็จ  หลาย ๆ  กลุ่มประสบกับความล้มเหลว จึงขอนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับธุรกิจชุมชนที่ประสบผลสำเร็จเพื่อเป็นแบบอย่างในการดำเนินธุรกิจต่อไป